Istnieje wiele różnic między projektami 🚤 Waterfall i Agile 🚀, a konkretne różnice mogą się różnić w zależności od konkretnej implementacji każdego podejścia. Niektóre z kluczowych różnic obejmują podejście do planowania, harmonogram dostaw, zarządzanie zmianami, rolę klienta, rolę kierownika projektu, dokumentację, strukturę zespołu, komunikację, zarządzanie ryzykiem i zapewnienie jakości. Nie jest to jednak wyczerpująca lista i mogą występować również inne różnice. Warto również zauważyć, że te podejścia nie wykluczają się wzajemnie i możliwe jest łączenie elementów zarówno Waterfall, jak i Agile w podejściu hybrydowym.

Jakie jest zatem 10 głównych różnic?

  1. Podejście do planowania: Projekty Waterfall opierają się na liniowym i sekwencyjnym podejściu do planowania, w którym każda faza projektu musi zostać zakończona przed przejściem do następnej. Z drugiej strony projekty zwinne stosują elastyczne i iteracyjne podejście do planowania, w którym wymagania i rozwiązania ewoluują poprzez współpracę między samoorganizującymi się i wielofunkcyjnymi zespołami.
  2. Harmonogram dostaw: Projekty Waterfall są zazwyczaj dostarczane w jednej dużej partii na koniec projektu, podczas gdy projekty Agile są dostarczane w mniejszych krokach przez cały czas trwania projektu.
  3. Zarządzanie zmianami: Projekty Waterfall mają ścisłe procesy zarządzania zmianami, a zmiany w zakresie projektu wymagają formalnej dokumentacji i zatwierdzenia, zanim będą mogły zostać wdrożone. Projekty zwinne są bardziej elastyczne i pozwalają na wprowadzanie zmian w całym projekcie w oparciu o opinie klientów i zmieniające się priorytety.
  4. Rola klienta: W projektach Waterfall klient zazwyczaj nie jest zaangażowany aż do ostatecznej dostawy, podczas gdy w projektach Agile klient jest aktywnym uczestnikiem całego projektu.
  5. Rola kierownika projektu: W projektach Waterfall kierownik projektu jest odpowiedzialny za planowanie i kontrolowanie projektu, podczas gdy w projektach zwinnych kierownik projektu przyjmuje bardziej pomocniczą rolę, pomagając usuwać przeszkody i ułatwiając współpracę między członkami zespołu.
  6. Dokumentacja: projekty Waterfall wymagają obszernej dokumentacji, w tym szczegółowych planów, specyfikacji i raportów, podczas gdy projekty Agile opierają się na lżejszej dokumentacji, takiej jak historie użytkowników i kryteria akceptacji.
  7. Struktura zespołu: Projekty Waterfall często mają hierarchiczną strukturę zespołu, z jasnymi rolami i obowiązkami, podczas gdy projekty Agile mają bardziej płaską strukturę zespołu, z członkami zespołu przyjmującymi wiele ról i obowiązków.
  8. Komunikacja: Projekty Waterfall opierają się na formalnych kanałach komunikacji, takich jak spotkania i raporty, podczas gdy projekty Agile traktują priorytetowo komunikację i współpracę twarzą w twarz.
  9. Zarządzanie ryzykiem: Projekty kaskadowe identyfikują i rozwiązują ryzyko z góry, podczas gdy projekty zwinne rozwiązują ryzyko w miarę ich pojawiania się i stale oceniają ryzyko i zarządzają nim przez cały czas trwania projektu.
  10. Zapewnienie jakości: projekty Waterfall mają oddzielną fazę zapewnienia jakości na koniec projektu, podczas gdy projekty Agile integrują działania związane z zapewnieniem jakości w całym projekcie.

Co w takim razie jest najlepszym podejściem?

Nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ najlepsze podejście będzie zależało od konkretnych potrzeb i ograniczeń projektu. Zarówno Agile, jak i Waterfall mają swoje mocne i słabe strony, a najbardziej odpowiednie podejście będzie zależało od takich czynników, jak charakter projektu, doświadczenie i możliwości zespołu, poziom niepewności i ryzyka oraz zasoby i ograniczenia projektu.

Podejścia zwinne dobrze nadają się do projektów o wysokim poziomie niepewności, gdzie wymagania mogą się często zmieniać i istnieje potrzeba elastyczności i zdolności adaptacyjnych. Podejścia zwinne kładą również duży nacisk na współpracę i częste dostarczanie działającego oprogramowania, co może być korzystne w niektórych kontekstach.

Z drugiej strony, podejście kaskadowe może być bardziej odpowiednie dla projektów o dobrze zdefiniowanych wymaganiach i bardziej przewidywalnym wyniku, gdzie istnieje potrzeba ścisłej kontroli i nadzoru. Podejścia kaskadowe są również zazwyczaj lepiej dostosowane do projektów o ścisłych ograniczeniach budżetowych i czasowych, ponieważ pozwalają na bardziej szczegółowe planowanie z góry.

Ostatecznie, najlepsze podejście będzie zależeć od konkretnych potrzeb i ograniczeń projektu, i może być konieczne rozważenie podejścia hybrydowego, które łączy elementy zarówno Agile i Waterfall.

Czy istnieją inne metody?

Istnieje wiele różnych podejść do zarządzania projektami, a najbardziej odpowiednie podejście będzie zależało od konkretnych potrzeb i ograniczeń projektu. Niektóre z innych podejść, które są powszechnie stosowane oprócz Agile i Waterfall obejmują:

Lean: Podejście Lean opiera się na zasadach Systemu Produkcyjnego Toyoty i skupia się na maksymalizacji wartości i minimalizacji marnotrawstwa. Kładzie nacisk na ciągłe doskonalenie, koncentrację na kliencie i szybkie dostarczanie działającego oprogramowania.

Scrum: Scrum to framework Agile, który jest powszechnie stosowany do zarządzania projektami rozwoju oprogramowania. Polega na krótkich cyklach iteracyjnych zwanych „sprintami”, w których wielofunkcyjny zespół pracuje nad dostarczeniem potencjalnie możliwego do wysłania przyrostu produktu.

Kanban: Kanban to podejście Lean, które skupia się na wizualizacji i optymalizacji przepływu pracy przez system. Polega na stworzeniu wizualnej reprezentacji pracy, która musi być wykonana i wykorzystaniu jej do identyfikacji wąskich gardeł i optymalizacji przepływu pracy.

Extreme Programming (XP): XP to metodologia rozwoju oprogramowania Agile, która kładzie nacisk na komunikację, prostotę i informacje zwrotne. Polega na częstych małych wydaniach, programowaniu w parach i skupieniu się na automatycznych testach.

Six Sigma: Six Sigma to oparte na danych podejście do doskonalenia procesów, którego celem jest wyeliminowanie wad i zmienności w procesach. Polega na wykorzystaniu analizy statystycznej i ustrukturyzowanej metodologii rozwiązywania problemów zwanej DMAIC (Define, Measure, Analyze, Improve, Control).

Prince2: Prince2 (PRojects IN Controlled Environments) to oparte na procesach podejście do zarządzania projektami, które jest szeroko stosowane w Wielkiej Brytanii i na świecie. Polega ono na podzieleniu projektu na możliwe do zarządzania etapy i skupieniu się na produktach końcowych, uzasadnieniu biznesowym i zarządzaniu ryzykiem.

Istnieją również rozwiązania hybrydowe takie jak ScrumBan, które łączy w sobie elementy Scruma i Kanbana. Zostało zaprojektowane tak, aby zapewnić korzyści z obu podejść przy jednoczesnej minimalizacji ich wad.

Podobnie jak Scrum, ScrumBan obejmuje cykle iteracyjne zwane „sprintami”, w których wielofunkcyjny zespół pracuje nad dostarczeniem potencjalnie nadającego się do wysyłki przyrostu produktu. Jednak w przeciwieństwie do Scrum, który ma ustalony zakres i harmonogram każdego sprintu, ScrumBan pozwala na większą elastyczność w zakresie zakresu i harmonogramu, a także na dodawanie nowych elementów do backlogu podczas sprintu.

Podobnie jak Kanban, ScrumBan polega na wizualizacji i optymalizacji przepływu pracy przez system. Wykorzystuje tablicę Kanban do wizualizacji pracy, która musi być wykonana oraz do identyfikacji wąskich gardeł i optymalizacji przepływu pracy.

ScrumBan dobrze nadaje się do projektów wymagających dużej elastyczności i zdolności adaptacyjnych, ponieważ pozwala na większą elastyczność w zakresie i harmonogramie, jednocześnie zapewniając korzyści wynikające z ustrukturyzowanego podejścia do zarządzania projektem. Może być również przydatny w środowiskach, w których istnieje potrzeba zrównoważenia korzyści wynikających z przewidywalności i elastyczności.

Inne hybrydowe rozwiązania?

Istnieje wiele różnych hybrydowych podejść do tworzenia oprogramowania, które łączą elementy różnych podejść w celu zaspokojenia specyficznych potrzeb i ograniczeń projektu. Niektóre przykłady podejść hybrydowych obejmują:

Scrumban: Jak wspomniano wcześniej, ScrumBan jest podejściem hybrydowym, które łączy elementy Scrum i Kanban. Zostało zaprojektowane tak, aby zapewnić korzyści z obu podejść przy jednoczesnej minimalizacji ich wad.

Lean-Agile: Lean-Agile to podejście hybrydowe, które łączy zasady Lean i Agile. Kładzie nacisk na ciągłe doskonalenie, koncentrację na kliencie i szybkie dostarczanie działającego oprogramowania, a jednocześnie zawiera zasady Lean, takie jak maksymalizacja wartości i minimalizacja marnotrawstwa.

Agile-Waterfall: Agile-Waterfall to podejście hybrydowe, które łączy elementy zarówno Agile, jak i Waterfall. Może obejmować użycie podejścia Agile dla pewnych części projektu, takich jak faza rozwoju, podczas gdy użycie podejścia Waterfall dla innych części projektu, takich jak fazy planowania i testowania.

Lean-Waterfall: Lean-Waterfall to podejście hybrydowe, które łączy zasady Lean i Waterfall. Polega ono na wykorzystaniu podejścia Lean do optymalizacji przepływu pracy i minimalizacji marnotrawstwa, przy jednoczesnym wykorzystaniu podejścia Waterfall do planowania i kontroli projektu.

Scrum-XP: Scrum-XP to podejście hybrydowe, które łączy w sobie elementy Scrum i Extreme Programming (XP). Polega ono na wykorzystaniu ram Scrum do zarządzania projektem, przy jednoczesnym włączeniu zasad XP, takich jak częste małe wydania i programowanie w parach.

Podsumowując

To tylko kilka przykładów z wielu różnych podejść do zarządzania projektami, które są dostępne. Najbardziej odpowiednie podejście będzie zależało od konkretnych potrzeb i ograniczeń projektu. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby rozważyć podejście do projektu na wczesnym etapie procesu planowania, ponieważ będzie ono miało znaczący wpływ na sposób planowania, realizacji i kontroli projektu.

Oto kilka czynników, które mogą wpłynąć na decyzję o metodzie podejścia do projektu:

Charakter projektu: Rodzaj projektu, np. czy jest to projekt rozwoju oprogramowania, projekt budowlany, czy projekt doskonalenia procesów biznesowych, będzie miał wpływ na najbardziej odpowiednie podejście do projektu.

Poziom niepewności: Poziom niepewności otaczający projekt, taki jak poziom ryzyka i stopień, w jakim znane są wymagania i wyniki, będzie miał wpływ na to, czy bardziej elastyczne i adaptacyjne podejście, takie jak Agile, czy bardziej przewidywalne i kontrolowane podejście, takie jak Waterfall, jest bardziej odpowiednie.

Doświadczenie i możliwości zespołu: Doświadczenie i możliwości zespołu wpłyną na złożoność i poziom struktury, które są wymagane w podejściu do projektu. Na przykład, zespół z dużym doświadczeniem i silnymi umiejętnościami technicznymi może być w stanie poradzić sobie z bardziej złożonym i elastycznym podejściem, podczas gdy zespół z mniejszym doświadczeniem może wymagać bardziej ustrukturyzowanego i kontrolowanego podejścia.

Zasoby i ograniczenia: Zasoby i ograniczenia projektu, takie jak budżet, harmonogram i dostępne zasoby, również wpłyną na odpowiednie podejście do projektu. Na przykład, projekt o ścisłym budżecie i ograniczeniach czasowych może być bardziej odpowiedni dla podejścia wodospadowego, podczas gdy projekt o większej elastyczności może być lepiej dostosowany do podejścia zwinnego.

Rozważając te i inne czynniki na początku procesu planowania, będzie można wybrać najbardziej odpowiednią metodę podejścia do projektu dla konkretnych potrzeb i ograniczeń projektu.